Francois Weil tarafından "Prière de toucher"

tarafından François Weil

Sanatçı eseri hakkında: La pierre a l'état brut, le sol, dénudé par endroit, les carrières. Une büyülenme que je tente de partager, d'assimiler par la heykel. Faire parler la Structure, l'energie de la pierre, dialogr avec cette Masse qui n'a Rien d'inerte. C'est le rôle du metal, la état d'être insaninin tezahürü, qui induit une rezonans, une gerilim, équilibre qui n'existe que dans l'infini de la durée.

Son: Nehir Kenarındaki Taşlar Dr. Baerbel Schulte

"Cennetin Merdiveni" nin önünde duruyor. François Weil kinetik çalışması "Prière de toucher". Onlara dokunmak, doğal ağırlık hiç yokmuş gibi hareket etmelerini sağlar. Hartwig Mülleitner'in "Knee with Joint"i gibi, bu çalışma da "heykel" ya da "plastik" olarak açık bir atamadan kaçınıyor. Aralarındaki sınırda hareket eder, çünkü temelde ikisini birbirine bağlar. Sanatçı, taşı doğal olarak yetiştirilmiş bir malzeme olarak, zaten kendi içinde o kadar mükemmel bir şey olarak görüyor ki, onu büyük ölçüde doğal haliyle bırakıyor ve sadece minimal müdahalelerle değiştiriyor. Bu heykel kısmı. Plastik kısım ise bu taşı başka bir malzemeyle yani demir veya çelikle diyaloğa sokmasıdır. Weil'e göre, insan yapımı bir malzeme ile bu diyaloğun bir parçası olarak, kişi bu bilinmeyen konuyu anlamayı öğrenebilir. Metal genellikle çelik bir omurga veya tek tek taşların tutturulduğu bir ray gibi davranır. Tüm insanlığı tek bir "toplumsal heykel" olarak gören Joseph Beuys'un bir yaklaşımını izlersek, o da parça ve bütün arasındaki ilişkiyle ilgilidir: Taşlar doğal bir bütünden kopmuştur ve oraya geri döndürülemez, bu nedenle anakaya ile iş parçası arasındaki kırılma yüzeyleri düzleştirilmeden kalırlar. İzolasyonda orijinal bütünlüğün kaybını deneyimliyoruz - toplumdaki birey sorununa benzer. Ama aynı zamanda tek tek parçaların bütünü aracılığıyla tamamen yeni bir bütünün ortaya çıkışını da deneyimliyoruz. İnsan yapımı metal bunun için bir arabulucu görevi görür. "Önemli değil!" - "Lütfen dokunun!", genellikle müzelerde kesinlikle yasak olan taşla, nesneyle fiziksel yüzleşme talebi, izleyicinin taşın doğal dinamiklerini doğrudan deneyimlemesine, neredeyse bireyselliği denebilir.

biyografi:

ne le 8 Mayıs 1964 ä Paris, 1986 diploma de PEcole, 1996 Galerie La Tour des Cardinaux, Tsurla Sorgue, 1997 Musee Hebert, La Tronche, Beaume de Venise, Galerie Henry Bussiere Art's, Abbaye de Bouchemaine, 1998 M.MWD Gallery, Hommerts (NL) Wromans Gallery, Amsterdam, 2000 Sabine Puget Gallery, Paris, Henry Bussiere tarafından sunuldu, 2001 Suzanne Trasieve Gallery, Barbizon, Nilek Bvek Gallery, Strasbourg-Art Bruxelles. gerçekleştirme anıtsal