Westmuurmuseum "Villa Gazebo"
Als tegenhanger van de Franse Maginotlinie gaf de toenmalige Rijksregering in 1935 opdracht tot de aanleg van de "Siegfriedlinie", in de volksmond bekend als de "Westmuur".
De "Siegfriedlinie" strekte zich uit over 630 km van de Zwitserse grens langs de Rijn, de Saar en de Moezel door de Eifel tot aan de Belgische en Nederlandse grens en diende ter verdediging van de westelijke grens van het Reich. In die tijd werden er meer dan 18.000 bunkers, tunnels en verdedigingssystemen gebouwd, waarvan er nu nog talloze bewaard zijn gebleven, maar de meeste zijn door de "tanden des tijds" in verval geraakt.
Alleen al in het gebied van de voormalige gemeente Konz stonden ongeveer 25 van deze bunkers, waarvan sommige door de bevolking vreemde bijnamen kregen. De bunker in de huidige Granastraße, in de achtertuin van het inmiddels gerestaureerde huis nr. 25, heette "Villa Gartenlaube". De aangrenzende bunker, die ook bewaard bleef maar niet toegankelijk was, was de "Saar-Mosel-Klause" en de niet meer bewaard gebleven B-Werk aan de Saarbrücke stond in de volksmond bekend als de "Filzlaus".
De "Villa Gartenlaube" was een absoluut bijzondere constructie en werd in 1937 gebouwd als onderdeel van het pioniersprogramma in uitbreidingsfase B1 (B1 = 1,00 m wanddikte en 80 cm betonnen plafond) en bestond uit 4 kamers: gassluis, bemanningsruimte voor 5 soldaten, een munitiekamer en een aangrenzende gevechtskamer. De gevechtskamer werd in 1945 na de bevrijding door de Amerikanen onbruikbaar gemaakt - door het plafond en de 7P7-kerfplaat eruit te blazen - en in 1963 werden de resterende overblijfselen van de gevechtskamer uiteindelijk verwijderd. Met uitzondering van de "Villa Gartenlaube" en de naburige "Saar-Mosel-Klause" zijn alle bunkers in Konz opgeblazen en liggen ze hoogstens in puin.
In de jaren 50 en 60 werd de "Villa Gartenlaube" door de bewoners gebruikt als houtopslag voor de destijds gangbare houtkachels. Met de overstap naar de modernere verwarming met olie verloor de bunker zijn belang als depot en raakte steeds meer in de vergetelheid. Door bomen en klimop op de bunkermuren te planten, werd het "doorn in het oog" op het terrein geretoucheerd. In het aangrenzende gebouw voor de bunker is in de jaren 70 een werkplaats gebouwd en een overkapping gebouwd om zware machines te beschermen tegen de ingang van de bunker. Als gevolg hiervan werd de "Villa Gartenlaube" volledig vergeten. Omdat de deur inmiddels volledig verroest was en niet meer geopend kon worden, is deze in de jaren 90 na demontage van de machine afgedicht met beton.
In 2012 herontdekte Sascha Berweiler de verwaarloosde maar nog steeds goed bewaarde Westwall-bunker en besloot de bunker te restaureren en open te stellen voor het publiek als museum en gedenkteken. Nadat de eigendomsstructuur was opgehelderd, kon hij na veel heen en weer de bunker kopen van het Federaal Agentschap voor Vastgoedtaken.
In mei 2014 was het zover: het werk aan de "Villa Gazebo" kon beginnen. Samen met vrienden moesten we eerst het systeem blootleggen, de bomen, die inmiddels een hoogte van 15 m hadden bereikt, moesten worden gekapt en het plafond werd blootgelegd. Na de officiële oplevering door het Federaal Agentschap voor Vastgoedtaken in juni 2014 konden de opruimingswerken aan de binnenkant beginnen. In een periode van bijna 4 weken werd 420 kg afval, 1.100 kg verontreinigd hout, 2.300 kg ijzer en staal en ongeveer 10,2 ton puin uit de "Villa Gazebo" verwijderd en op de juiste manier afgevoerd. Nu kon het restauratiewerk eindelijk beginnen.
In talloze uren en met veel aandacht voor detail hebben Sascha Berweiler en zijn team de "Villa Gartenlaube" - voor zover mogelijk - in ere hersteld en kijken nu uit naar de officiële opening, die op 8 mei zal plaatsvinden, 2015 ter gelegenheid van de 70e verjaardag van het einde van de oorlog.