"Prière de toucher" door Francois Weil

door Francois Weil

De kunstenaar over zijn werk: La pierre a l'état brut, le sol, dénudé par endroit, les carrières. Une fascination que je tente de partager, d'assimiler par la sculpture. Faire parler la structure, l'energie de la pierre, dialogr avec cette masse qui n'a rien d'inerte. C'est le rôle du metal, la manifestation de mon état d'être humain, qui induit une résonance, une tension, couplet un équilibre qui n'existe que dans l'infini de la durée.

Het einde: Stenen bij de rivier door Dr. Baerbel Schulte

Staande in het zicht van de "Heaven's Ladder". Francois Weil s kinetisch werk "Prière de toucher". Als je ze aanraakt, zet je ze in beweging alsof het natuurlijke gewicht er helemaal niet is. Net als Hartwig Mülleitners "Knee with Joint" ontgaat dit werk een duidelijke toewijzing aan "sculptuur" of "plastiek". Het beweegt zich op de grens tussen, omdat het in feite beide met elkaar verbindt. De kunstenaar respecteert de steen als natuurlijk gegroeid materiaal als iets dat op zich al zo perfect is dat hij het grotendeels in zijn natuurlijke staat laat en het slechts met minimale ingrepen verandert. Dat is het sculpturale deel. Het plastic deel is dat hij deze steen in dialoog brengt met een ander materiaal, namelijk ijzer of staal. Als onderdeel van deze dialoog met een door mensen gemaakt materiaal, kan men volgens Weil deze onbekende materie leren begrijpen. Het metaal fungeert vaak als een stalen ruggengraat of een rail waaraan de afzonderlijke stenen zijn bevestigd. Als we een benadering volgen van Joseph Beuys, die de hele mensheid als één "sociale sculptuur" ziet, dan gaat het ook om de relatie tussen deel en geheel: de stenen zijn uit een natuurlijk geheel gebroken en kunnen daar niet worden teruggebracht, zo blijven de breukvlakken tussen het gesteente en het werkstuk niet glad. In afzondering ervaren we het verlies van de oorspronkelijke heelheid - analoog aan het probleem van het individu in de gemeenschap. Maar we ervaren ook het ontstaan van een geheel nieuw geheel door de totaliteit van de afzonderlijke delen. Kunstmatig metaal dient hierbij als bemiddelaar. "Prie de toucher!" - "Please touch!", de vraag naar fysieke confrontatie met de steen, met het object, wat meestal strikt verboden is in musea, laat de toeschouwer de inherente dynamiek van de steen direct ervaren, je zou bijna zijn eigenheid kunnen noemen.

Biografie:

ne le 8 mei 1964 à Paris, 1986 Diploma de PEcole, 1996 Galerie La Tour des Cardinaux, Tsurla Sorgue, 1997 Musee Hebert, La Tronche, Beaume de Venise, Galerie Henry Bussiere Art's, Abbaye de Bouchemaine, 1998 M.MWD Gallery, Hommerts (NL) Wromans Gallery, Amsterdam, 2000 Sabine Puget Gallery, Parijs, gepresenteerd door Henry Bussiere, 2001 Suzanne Trasieve Gallery, Barbizon, Nilek Bvek Gallery, Strasbourg-Art Bruxelles. Realisatie monumentaal